Estas pruvite, ke tempo ne plu ĉerpas ion de mi, kiam mi ne plu okupiĝas pri ŝatokupoj.
Pri subpremita malespero, oni povas diri, ke subpremi ĝin en si mem estas jam malespera ago.
Esti malsana estas peko, socia ekzilo; ĝia sekvo.
La morto de literaturo estos la malapero de fetiĉoj. Eble ĝi konvenas al ni ĉiuj.
Verŝajne la kuracisto kuracas "vivon" por kuraci sian.
Comments
Post a Comment