Mortanto

"La sekreto de feliĉo estas havi simplajn gustojn kaj kompleksan menson. La problemo estas, ke ofte la menso estas simpla kaj la gustoj estas kompleksaj."  - Fernando Savater. Multaj ebloj superfortas nin, mi memoras, ke mi vidis studon, kiu menciis kiel kiam ni havas plurajn eblojn ni iĝas superfortitaj, sed kiam ni estas reduktitaj ni pensas malpli pri kiu estus la plej bona kaj kiam ni elektas ni bedaŭras malpli pro ne elekti la aliajn eblojn. Surbaze de tio mi rimarkis ion, ni bezonas gvidilon, ni ne ĉiam scias kio estas plej bona por ni, tial ni iras al la kuracisto kaj aliaj profesiuloj, la problemo ne estas, ke ili diras al ni kion fari aŭ kion ne fari. faru, la problemo estas tiu, kiu eĉ dirante al ni kial, sen kialo, ni plendas pri tio, petante ion pri kio ni ne scias, nomata libereco.   Ni volas ion, kion ni ne scias, el kio ĝi konsistas. Homoj petas esti feliĉaj sen scii kiel aŭ kio estas feliĉo, ni supozu, ke ni ĉiuj konsentas, ke feliĉo ne estas sufero, alm...

Luj el ni avidas ŝanĝon kaj aliaj simple riproĉas ĝin, ni akceptas ĝin aŭ ĉar ni opinias ĝiajn sekvojn akcepteblajn aŭ ni malakceptas ĝin ĉar ni opinias ĝiajn sekvojn neakcepteblaj, mi pensas, ke tio estas simpla maniero rigardi ĝin sed mi ne povas pensi. de kiaj aliaj flankoj estas prenitaj Krom tiuj (Ĉu vi ŝatas ŝanĝon aŭ vi ne ŝatas ĝin), eble la plej granda diferenco inter ili estas kiom rapide ni volas ke progresu; ke ĝi alvenas malrapide, ke ĝi ne alvenas aŭ ke ĝi alvenas preskaŭ kvazaŭ subite.   Kia ajn estas la dezirata estonteco, estas neeviteble okupiĝi pri etiko kaj religio tiurilate kaj teknologio, ĉar ĉiuj niaj agoj estas regitaj de ĉi tiuj. Ciklo kie teknologio permesas al ni agi kaj ni decidas kiel kaj ĉi tiu antaŭeniĝo igas nin agi favore al aliaj teknologioj kiuj kunportos novajn etikajn limigojn kaj kompreneble implikitaj estas niaj kredoj kiuj foje regas nian etikon. Do, ni ne povas atendi, ke tradicioj, kulturo, etiko ne ŝanĝiĝos se teknologio...

La hodiaŭa socio apartenas al la adoleskanto, li regas la amaskomunikilaron ĉar li pasigas sian tempon en sociaj retoj trudante modojn kaj kun ili kion konsumi kaj eĉ kiel paroli kaj plenkreskuloj kiuj volas ĝui kaj konscii pri aktualaĵoj ŝajnigas esti adoleskantoj. Sen paroli pri la maljunulo, de kiu li kaŝiĝas, ĉar li estas la malo de la adoleskanto, antaŭe ili estis simbolo de saĝo, nun ili estas simbolo de dekadenco ĉar tiuj, kiuj plej scias pri aktualaj funkcioj, kiuj estas teknologiaj pli ol; io ajn estas adoleskantoj. Kun progresoj en medicino, atingi maljunecon ne plu estas granda atingo. Adoleskantoj trovas sin trudante siajn politikajn viziojn, kio havas la riskon, ke ili ne estas tre spertaj kaj tamen ili estas tie. Subjektoj, kiuj ne taksas sin.  La adoleskanto regas la kulturon, produktas ĝian enhavon, regas la teknologion (malaperis la limoj, kiuj antaŭe apartigis la junulon de la plenkreskulo) kaj la plenkreskuloj estas postlasitaj aŭ imitas la adoleskanton. Kaj ĝi...